پرش به محتوا

ماندارین سنگاپوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ماندارین سنگاپوری
新加坡华语/新加坡華語
Xīnjiāpō Huáyǔ
منطقهسنگاپور
شمار گویشوران
[۱]
زبان دوم: ۸۸۰٬۰۰۰ (۱۹۸۵)[۲]
چینی ساده‌شده (رسمی)
چینی سنتی
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 سنگاپور
زبان اقلیت
شناخته‌شده در
تنظیم‌شده توسطشورای ارتقای ماندارین
مرکز زبان چینی سنگاپور
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹
ایزو ۶–۶۳۹huyu (Huayu)
گلاتولوگهیچ‌یک[۳]
زبان‌شناسی79-AAA-bbb(=standard) or 79-AAA-bbd-(part)(=colloquial)

ماندارین سنگاپوری (چینی ساده‌شده: 新加坡华语، چینی سنتی: 新加坡華語، پین‌یین: Xīnjiāpō Huáyǔ) گونه‌ای از چینی ماندارین است که در سنگاپور رایج است. این زبان یکی از چهار زبان رسمی سنگاپور در کنار انگلیسی، مالایی و تامیلی است. ماندارین سنگاپوری را می‌توان به دو گویش ماندارین سنگاپوری معیار و ماندارین سنگاپوری محاوره‌ای تقسیم کرد.

منابع

[ویرایش]
  1. Mandarin Chinese (Singapore) at اتنولوگ (18th ed., 2015)
  2. Mandarin Chinese (Singapore) در اتنولوگ (14th ed., 2000).
  3. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "ماندارین سنگاپوری". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)